2.2. Verslag van het Forum over verrekenprijsrisicobeheer (bijlage II)
De handhaving en de naleving van de verrekenprijsregels kan een grote inzet van middelen vergen bij de belastingdiensten respectievelijk de belastingplichtigen. Het Forum is zich ervan bewust dat de hiervoor beschikbare middelen beperkt zijn en daarom effectief moeten worden ingezet. Daarom is het zaak risico’s te beoordelen en effectief aan te pakken en mechanismen op te zetten om geschillen efficiënt en tijdig te regelen.
Het verslag onderstreept dat naast de juridische en praktische instrumenten die voorhanden zijn, belastingdiensten en belastingplichtigen in de EU ook gebruik kunnen maken van specifieke instrumenten om verrekenprijzen te beheren. Het gaat hier onder meer om inlichtingenuitwisseling, gezamenlijke werkprocedures voor controles in het algemeen, gecoördineerde aanpak van verrekenprijscontroles, een gemeenschappelijke documentatiestandaard[7] en het mechanisme voor geschillenbeslechting in het kader van het arbitrageverdrag.
Het verslag bouwt voort op eerdere werkzaamheden van de Commissie[8] en andere organisaties zoals de OESO[9] in verband met risicobeheer en plaatst deze in de context van de bijzondere uitdagingen die verrekenprijzen stellen en de juridische en administratieve instrumenten die in de EU beschikbaar zijn.
Het verslag bevat richtsnoeren voor het beheer van verrekenprijsrisico’s op basis van de algemene beginselen van samenwerking tussen belastingplichtige en belastingdienst(en), vaststelling van hoog- en laagrisicogebieden, en doelgericht, tijdig en passend optreden. Voor de fase voorafgaand aan de controle wordt in het verslag aanbevolen dat belastingplichtige en belastingdienst(en) in een vroeg stadium met elkaar communiceren en dat een evenwicht wordt gevonden tussen de behoefte aan informatie van de belastingdienst(en) en de lasten voor de belastingplichtige om te antwoorden op verzoeken om informatie. Het verslag beveelt ook aan dat de lidstaten overwegen om, in passende omstandigheden, inlichtingen uit te wisselen op grond van de EU-richtlijn betreffende de administratieve samenwerking[10]. Volgens deze richtlijn kan elke bevoegde autoriteit van een lidstaat om relevante inlichtingen verzoeken bij de bevoegde autoriteit van een andere lidstaat. Bevoegde autoriteiten kunnen tevens op eigen initiatief spontaan inlichtingen die zij van belang achten voor andere bevoegde autoriteiten, uitwisselen met die andere bevoegde autoriteiten. Voorts zouden de belastingdiensten moeten beschikken over passende instrumenten om gevallen met een hoog risico aan te pakken.
Wat de controlefase betreft, wordt in het verslag aanbevolen dat belastingplichtigen en belastingdiensten in een vroeg stadium werken naar een gedeeld inzicht in de feiten en omstandigheden die aan de onderzochte transacties ten grondslag liggen. Ook wordt aanbevolen dat de lidstaten ten aanzien van controles een op samenwerking gebaseerde aanpak binnen de EU overwegen als de omstandigheden dat toestaan.
Wat de fase van geschillenbeslechting betreft, pleit het verslag voor een efficiënte en tijdige afwikkeling in het kader van onderlingoverlegprocedures en het arbitrageverdrag.
